رفتینگ

رودگَردی یا رفتینگ، در واقع قایق‌سواری در مسیر رودخانه به ویژه در آب‌های خروشان است. این رشته ورزشی یکی از ورزش‌های آبی طبیعی به حساب می‌آید.

ورزش های آبی به انگلیسی Water sports به دو مجموعه رشته‌های طبیعی و سالنی تقسیم می‌شود. رشته‌های زیر مجموعه طبیعی یا ورزش‌های آبی در طبیعت با مخاطرات بسیاری روبه‌رو است.

رفتینگ یا رودگردی که یکی از این رشته‌هاست، یک فعّالیّت سنگین ورزشی می‌باشد. قایقرانان در قایقی کوچک و در آب‌های خروشان پارو می‌زنند.این رشته ورزشی از دهه 70 میلادی به ورزشی محبوب تبدیل شد.

امروزه بسیاری از گردشگران را نیز به خود جذب کرده است. برای این ورزش رودخانه‌ها درجه‌بندی شده و درجه سختی آن‌ها از 1تا6مشخص می‌شود. رودخانه درجه یک، کمترین میزان خروش را دارد و در رودهای درجه شش احتمال مرگ ورزشکاران بسیار است.

رفتینگ

ورزش‌های آبی

تاریخچه ورزش‌های آبی در ایران

تاریخچه شروع این رزش‌ها در ایران خیلی مشخص نیست اما آنچه مسلم است اینکه این ورزش‌ها در ابتدا توسط ماهی‌گیران و در مشاغل مختلف استفاده می‌شد. بعدها نیز ایرانیان همانند دیگر نقاط جهان از آن به عنوان یک رشته ورزشی مهیج بهره‌برداری کردند.

رفتینگ، موج‌سواری، پاراسل، اسکی وی آب و غواصی از رشته‌های ورزشی است که در چند سال اخیر بیش از پیش در کشورمان مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از گردشگران و علامندان به هیجان در طبیعت این ورزش‌ها را برای بخشی از سفرهای خود انتخاب می‌کنند.

اروند، زاینده‌رود، سفید رود، دز، کارون، جاجرود و بسیاری از رودهای ایران در فصل پربارش، محل مناسبی برای رفتینگ محسوب می‌شود. همین امر موجب شده تا سایت‌های طبیعی بسیاری در این نقاط ایجاد شده و سالیانه مخاطبان بسیاری را جذب نماید. این مسافران گاهی کاملا آماتور هستند و گاهی نیز شامل ورزشکاران حرفه‌ای در آب‌های خروشان است.

معرفی سایت‌های طبیعی ورزش آبی در ایران