برای رسیدن به قله، راه‌های مختلفی وجود دارد. شناخته‌شده‌ترین آن‌ها جبهه‌های شمالی، شمال غربی، جنوبی و جبهه غربی است.

جبهه شمالی: سخت‌ترین مسیر صعود به این قله از جبهه شمالی است. برای صعود به بلندترین کوه ایران از جبهه شمالی باید از میان دو یخچال گذشت. یخچال سیوله در سمت راست و دوبی سل سمت چپ مسیر صعود قرار دارد. برای صعود از این جبهه باید خود را به سنگ بزرگ رساند.

این سنگ در جنوب غربی روستای ناندل قرار دارد. وجود دو جان‌پناه در ارتفاع چهارهزار و 4هزار و700 متری از امکانات موجود در این مسیر است. جان‌پناه ۴۷۰۰ متر معروف به جان‌پناه پنج هزار است. در میانه مسیر آب آشامیدنی وجود ندارد و باید در گوسفندسرا آب مورد نیاز را ذخیره کرد.

جبهه شمال شرقی: صعود این قله از جبهه شمال‌شرقی نسبت به دیگر مسیرهای موجود بسیار طولانی است. برای صعود از این مسیر باید خود را به روستای حاجی دلا در شمال قله برسانید.

پس از عبور از گوسفندسرا و دشت چمن به جان‌پناه تخت فریدون می‌رسید. سپس با تراورس و عبور از یخچال عروسکا در انتهای مسیر به یال شمالی و بعد از آن به قله می‌رسید. کوهنوردان برای برگشت از مسیر شمال شرقی باید از شن اسکی بزرگ عبور کنند. این شن اسکی، به روستای گزنه و منطقه استله ختم می‌شود.

جبهه غربی: مسیر غربی از پارکینگی در ارتفاع سه هزار و 400 متری آغاز می‌شود. صعود از جبهه غربی در انتهای مسیر با شیب تندی همراه است. پناهگاه سیمرغ در این مسیر قرار گرفته و دارای آب آشامیدنی است. ادامه مسیر به یال غربی و سپس قله ختم می‌شود.
جبهه جنوبی: راحت‌ترین مسیر صعود از جبهه جنوبی است. برای صعود دماوند از جبهه جنوبی باید خود را به منطقه پلور و رینه برسانید. گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرار دارد.

رایج‌ترین و پرترددترین مسیر صعود این قله جبهه جنوبی می‌باشد. شروع کوهپیمایی این مسیر از دوراهی یا همان پارکینگ مسجد صاحب‌الزمان آغاز می‌شود.با عبور از مسجد، به گوسفندسرا و سپس بارگاه سوم می‌رسید.

آبشار یخی معروف در این مسیر واقع شده است و پس از عبور از یال و آبشار یخی به تپه گوگردی خواهید رسید. از تپه گوگردی تا قله راهی نیست و پاکوب‌های کل مسیر کاملا واضح می‌باشد.

سه جبهه شمالی، جنوبی و شمال شرقی در نزدیکی روستا قرار گرفته و در تمامی این مسیرها جان‌پناه وجود دارد.