شاید برای شما هم این سوال پیش آمده است که دره گاهان تفت کجاست؟ برای پاسخ به این سوال کافی است همین را بدانید که این ناحیه تفریحی و گردشگری چسبیده به شهر تفت در استان یزد است. منطقه‌ای تفرجگاهی با وجود آبشاری فصلی که سالانه تعداد زیادی از گردشگران را از اقصی نقاط کشور به خود می‌خواند.

برای رفتن به این ناحیه کافی است خود را به استان یزد و سپس شهر تفت برسانید. این منطقه در پنج کیلومتری جنوب مرکز شهر تفت قرار گرفته و به واسطه نزدیکی با کویر آب و هوایی گرم و خشک دارد. در روزهای آفتابی، تابش خورشید بسیار سوزان بوده و برای جلوگیری از عوارض پوستی بهتر است از ضد آفتاب‌های قوی استفاده نمایید. وجود این گرمای خورشید آنقدرها هم نگران کننده نیست، زیرا که درختان تنومند دره‌گاهان، با سایه‌سار خود، شما را از گرمای سوزان محفوظ می‌دارند.

منطقه تفریحی دره‌گاهان به تازگی (یعنی در همین بهار1402) به بخش خصوصی واگذار شد. برای ورود هر خودرو شخصی به ناحیه گردشگری، باید سی هزارتومان هزینه پرداخت نمایید. در اینجا امکانات رفاهی همچون، سرویس‌های بهداشتی، آلاچیق، پارکینگ خودرو و استخر آب برای تامین آب غیر شرب وجود دارد. برای رسیدن به آبشار معروف دره‌گاهان باید حدود 45دقیقه تا یک ساعت پیاده پیمایش کنید. بهتر است این پیمایش در ابتدای صبحگاه باشد تا از گزند آفتاب سوزان در امان بمانید.

آبشار فصلی دره‌گاهان با 20متر ارتفاع در زمان ترسالی، تا اوایل تابستان آب دارد و می‌توانید از طراوت و زیبایی ناحیه بهره‌ببرید. این آبشار در دامنه شیرکوه واقع شده است و آب جاری از آن، ناشی از ذوب برف‌های دامنه و برف‌چال‌های شیرکوه می‌باشد. اما در دوران خشکسالی وضعیت آبشار دره‌گاهان کمی متفاوت است و امکان دارد در محل حاضرشده و با حجم کمی از آب مواجه شوید. اگر برای دیدن آبشار به منطقه می‌آیید بهترین زمان سفر برای شما، اوایل بهار و به ویژه نوروزگان است.

وجه تسمیه دره‌گاهان نیز برگرفته از همین آبشار فصلی است. آبشار دره‌گاهان یزد در مواقعی زمان خشکسالی و کم‌آبی، خشک می‌شود ولی در زمان پرآبی، زیبایی آن مثال‌زدنی است. عده‌ای معتقدند که به علت گاه‌گاه بودن و فصلی بودن آبشار این دره بود، که نامش را دره‌گاهان نهادند. در این منطقه، جاذبه‌ای تاریخی نیز وجود دارد. قلعه‌ای کهن که با نام پهلوان بادی، بر فراز صخره‌ای بزرگ قرار دارد. این مکان تاریخی، در سالیان دور، پناهگاه شخصی بانام پهلوان بادی بود. افسانه‌های بسیاری از این شخص بر سر زبان بومیان منطقه است و برای شنیدن این افسانه‌ها کافی است با یکی از زنان و مردان بومی شهر هم‌کلام شوید.